دوره 1، شماره 1 - ( 1-1401 )
جلد 1 شماره 1 صفحات 43-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
gholami S, massoumi A. Effectiveness of Reality Therapy Intervention on Reducing Depression and Anxiety of Mothers with Children with Special Needs. ijndd 2022; 1 (1) :36-43
URL: http://jndd.ir/article-1-16-fa.html
URL: http://jndd.ir/article-1-16-fa.html
غلامی ساغر، معصومی احمد. اثربخشی واقعیت‌درمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه. مجله اختلالهای عصبی تحولی. 1401; 1 (1) :36-43
دانشگاه آزاد قم واحد علوم پزشکی
چکیده: (152 مشاهده)
زمینه و هدف: افسردگی و اضطراب از مهمترین مشکلات روان‌شناختی است که طیف وسیعی از افراد درگیر آن هستند. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی واقعیت‌درمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه مراجعه کننده به درمانگاه شهرپرند در سال 1400 بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه (کم‌توانی ذهنی) شهر پرند بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان ابتدا پرسشنامه‌های بک (1996)، سلامت روان گلدبرگ (1979)، پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر (1971) را تکمیل کردند. سپس بسته واقعیت‌درمانی برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکرد. درنهایت هر دو گروه آزمایش و کنترل مجدداً مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار spss24 و بهوسیله‌ی تحلیل واریانس تک‌متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که واقعیت‌درمانی می‌تواند باعث کاهش افسردگی و اضطراب مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه شود (05/0>p).
نتیجه‌گیری: بر این اساس با توجه به نتایج حاصله می‌توان نتیجه گرفت که که واقعیت‌درمانی می‌تواند مورد استفاده برای مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه در زمینه‌های افسردگی و اضطراب باشد.
روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه (کم‌توانی ذهنی) شهر پرند بود که به روش نمونه‌گیری دردسترس 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان ابتدا پرسشنامه‌های بک (1996)، سلامت روان گلدبرگ (1979)، پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر (1971) را تکمیل کردند. سپس بسته واقعیت‌درمانی برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ‌گونه آموزشی دریافت نکرد. درنهایت هر دو گروه آزمایش و کنترل مجدداً مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار spss24 و بهوسیله‌ی تحلیل واریانس تک‌متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که واقعیت‌درمانی می‌تواند باعث کاهش افسردگی و اضطراب مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه شود (05/0>p).
نتیجه‌گیری: بر این اساس با توجه به نتایج حاصله می‌توان نتیجه گرفت که که واقعیت‌درمانی می‌تواند مورد استفاده برای مادران دارای کودکان با نیازهای ویژه در زمینه‌های افسردگی و اضطراب باشد.
شماره‌ی مقاله: 5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
